قانون کار- فصل9- مراجع اختلاف

فصل9- مراجع اختلاف

ماده 157
هرگونه اختلاف فردی بین كارفرما و كارگر یا كارآموز كه ناشی از اجرای این قانون و سایر مقررات كار، قرارداد كارآموزی، موافقت نامه های كارگاهی یا پیمانهای دسته جمعی كار باشد، در مرحله اول از طریق سازش مستقیم بین كارفرما و كارگر یا كارآموز و یا نمایندگان آنها در شورای اسلامی كار ودرصورتیكه شورای اسلامی كار در واحدی نباشد، از طریق انجمن صنفی كارگران و یا نماینده قانونی كارگران و كارفرما حل وفصل خواهد شد و در صورت عدم سازش از طریق هیاتهای تشخیص و حل اختلاف به ترتیب آتی رسیدگی و حل وفصل خواهد شد.


ماده 158
هیات تشخیص مذكور در این قانون از افراد ذیل تشكیل می‌شود : 1- یك نفر نماینده وزارت كار و امور اجتماعی 2- یك نفر نماینده كارگران به انتخاب كانون هماهنگی شورای اسلامی كار استان. 3- یك نفر نماینده مدیران صنایع به انتخاب كانون انجمنهای صنفی كارفرمایان استان، درصورت لزوم و باتوجه به میزان كار هیاتها، وزارت كار و امور اجتماعی می‌تواند نسبت به تشكیل چند هیات تشخیص در سطح هر استان اقدام نمایند.


تبصره 1
كارگری كه مطابق نظر هیات تشخیص باید اخراج شود، حق دارد نسبت به این تصمیم به هیات حل اختلاف مراجعه واقامه دعوی نماید.


ماده 159
رای هیاتهای تشخیص پس از 15 روز از تاریخ ابلاغ آن لازم الاجرا می‌گردد ودرصورتی كه ظرف مدت مذكور یكی از طرفین نسبت به رای مزبور اعتراض داشته باشد اعتراض خود را كتبا به هیات حل اختلاف تقدیم می‌نماید و رای هیات حل اختلاف پس از صدور قطعی و لازم الاجرا خواهد بود. نظرات اعضاء هیات بایستی در پرونده درج شود.


ماده 160
هیات حل اختلاف استان از سه نفر نماینده كارگران به انتخاب كانون هماهنگی شوراهای اسلامی كار استان یا كانون انجمنهای صنفی كارگران و یا مجمع نمایندگان كارگران واحدهای منطقه و سه نفر نماینده كارفرمایان به انتخاب مدیران واحدهای منطقه و سه نفر نماینده دولت (مدیركل كار و امور اجتماعی، فرماندار و رئیس دادگستری محل و یا نمایندگان آنها) برای مدت 2 سال تشكیل می‌گردد. درصورت لزوم و با توجه به میزان كار هیاتها، وزارت كار و امور اجتماعی می‌تواند نسبت به تشكیل چند هیات حل اختلاف درسطح استان اقدام نماید.


ماده 161
هیاتهای حل اختلاف باتوجه به حجم كار و ضرورت به تعداد لازم در محل واحدهای كار و امور اجتماعی و حتی الامكان خارج از وقت اداری تشكیل خواهد شد.


ماده 162
هیاتهای حل اختلاف از طرفین اختلاف برای حضور در جلسه رسیدگی، كتبا دعوت می‌كنند. عدم حضور هریك از طرفین یا نماینده تام الاختیار آنها مانع رسیدگی و صدور رای توسط هیات نیست، مگر آنكه هیات حضور طرفین را ضروری تشخیص دهد. دراین صورت فقط یك نوبت تجدید دعوت می‌نماید. در هرحال هیات حتی الامكان ظرف مدت یكماه پس از وصول پرونده، رسیدگی و رای لازم را صادر می‌نماید.


ماده 163
هیاتهای حل اختلاف می‌توانند درصورت لزوم از مسئولین و كارشناسان، انجمنها و شوراهای اسلامی واحدهای تولیدی، صنعتی، خدماتی و كشاورزی دعوت بعمل آورند و نظرات و اطلاعات آنان را درخصوص موضوع، استماع نمایند.


ماده 164
مقررات مربوط به انتخاب اعضاء هیاتهای تشخیص و حل اختلاف و چگونگی تشكیل جلسات آنها توسط شورایعالی كار تهیه و به تصویب وزیر كار و امور اجتماعی خواهد رسید.


ماده 165
درصورتیكه هیات حل اختلاف، اخراج كارگر راغیرموجه تشخیص داد، حكم بازگشت كارگر اخراجی و پرداخت حق السعی او را از تاریخ اخراج صادر می‌كند و در غیراینصورت (موجه بودن اخراج ) كارگر، مشمول اخذ حق سنوات به میزان مندرج در ماده 27 این قانون خواهد بود.


تبصره 1
چنانچه كارگر نخواهد به واحد مربوط باز گردد، كارفرما مكلف است كه براساس سابقه خدمت كارگر به نسبت هرسال 45 روز مزد و حقوق به وی بپردازد.


ماده 166
آراء قطعی صادره از طرف مراجع حل اختلاف كار، لازم اجراء بوده وبوسیله اجرای احكام دادگستری به مورد اجراء گذراده خواهد شد. ضوابط مربوط به آن موجب آئین نامه ای خواهد بود كه به پیشنهاد وزارتین كار و امور اجتماعی و دادگستری به تصویب هیات وزیران می‌رسد.